“Współczesny kształt relacji pomiędzy sztuką a nauką można postrzegać i interpretować w kontekście dwudziestowiecznych dyskusji na temat przeobrażeń kultury, które nabrały dynamiki i zarazem rozgłosu za sprawą wystąpienia C.P. Snowa w 1959 roku. Snow […] zwrócił uwagę na pogłębiający się dystans […] pomiędzy światem tradycyjnej kultury ufundowanej na wartościach humanistycznych a światem nauki, wysuwającym na pierwszy plan wartości poznawcze. […] Postulowana droga przezwyciężenia dostrzeganego konfliktu uzyskała ostatecznie w dyskursie Snowa nazwę „trzeciej kultury”. Określenie to pojawiło się w 1964 roku i […] miało jeszcze charakter dość abstrakcyjny, niewypełniony wyraźnymi treściami. Snow […] wskazał jedynie nieokreśloną bliżej grupę badaczy z kręgu nauk społecznych, którzy mieliby stanowić zapowiedź kształtującej się formacji trzeciej kultury, stwarzając nadzieję na przezwyciężenie obcości oddzielającej humanistykę i nauki ścisłe. Można więc stwierdzić, że Snow nie zaproponował jeszcze pojęcia trzeciej kultury a jedynie jej termin i bardzo ogólne ramy koncepcyjne, otwierając w ten sposób pole dalszej refleksji na ten temat. Zaproponował też – co bardzo ważne – perspektywę dialogu międzykulturowego jako platformy, na której miałaby się uformować trzecia kultura.”